Žena za koju se vjeruje da je iz Mostara: Gaddafijeva supruga koja mu je rodila sedmoro djece
Safia Farkash Gaddafi (73), libijska poslovna žena i udovica bivšeg vođe Muammar Gaddafi, decenijama je bila jedna od najzagonetnijih figura sjeverne Afrike.
Kao prva dama Libije predstavljala je zemlju na međunarodnim događajima, ali je istovremeno ostajala u sjeni supruga čiji je režim obilježio savremenu historiju Libije. Safia je majka sedmero od ukupno osmero Gaddafijeve biološke djece, od kojih su mnogi imali istaknute, ali i kontroverzne uloge u sistemu vlasti.
Njeno porijeklo i danas je predmet rasprava. Prema jednoj verziji, rođena je u Beidi, na istoku Libije, gdje se školovala za medicinsku sestru. Druga, znatno intrigantnija priča, tvrdi da je rođena u Mostar kao Zsófia Farkas ili Sofija Farkaš, te da potiče iz bosansko-hrvatske ili mađarske porodice. Upravo ta teorija Safiju često dovodi u fokus medija na Balkanu.
Safia je Muamera Gaddafija upoznala 1970. godine u bolnici, gdje je on bio hospitaliziran zbog upale slijepog crijeva. Iste godine vjenčali su se u Tripoliju, a ona je postala njegova druga supruga. U prvim godinama braka držala se podalje od javnosti, ali je s vremenom preuzimala sve vidljiviju ulogu, naročito nakon 2009. godine i međunarodnih političkih preokreta vezanih za Libiju.
Njihova djeca često su punila naslovnice svjetskih medija. Najpoznatiji među njima je Saif al-Islam, nekada viđen kao mogući politički nasljednik. Tu su i Al-Saadi, bivši profesionalni fudbaler, Mutassim, koji je ubijen zajedno s ocem, te Ayesha, advokatica poznata po angažmanu u međunarodnim slučajevima. Hannibal Gaddafi, pak, ostao je upamćen po brojnim incidentima u Evropi.
Tokom građanskog rata 2011. godine Safia je ostala uz porodicu u Tripoliju, sve do pada režima. Nakon bijega iz zemlje, sankcija UN-a i zamrzavanja višemilijardske imovine, godine je provela u egzilu – prvo u Alžiru, zatim u Omanu, a prema novijim informacijama, od 2023. godine živi u Kairu. Iako joj je 2016. formalno dopušten povratak u Libiju, njen život i dalje ostaje obilježen padom jednog režima i vjernošću čovjeku koji je do posljednjeg dana ostao njen izbor.
