Njemački sud povukao jasnu liniju: Negiranje prava Izraela na postojanje spada u slobodu mišljenja
Historijska presuda i granice slobode izražavanja u Njemačkoj
Odluka Višeg upravnog suda (OVG) u Sjevernoj Rajni-Vestfaliji, kojom je potvrđeno da se demonstrantima ne može zabraniti negiranje prava Izraela na postojanje, otvara kompleksnu raspravu o ravnoteži između slobode mišljenja i zaštite javnog reda.
Presuda, donesena nakon sporne odluke policije u Düsseldorfu da zabrani određene parole tokom propalestinskih protesta, postavlja važno pravno i političko pitanje: gdje završava legitimna kritika i počinje nedopušteni ekstremizam?
Sud je jasno naglasio da opće negiranje postojanja Izraela – koliko god bilo politički kontroverzno – samo po sebi nije krivično djelo u Njemačkoj. U pravnom smislu, takav stav spada u najširu kategoriju slobode mišljenja, posebno kada je riječ o preispitivanju historijskih okolnosti i političkih procesa koji su doveli do formiranja države Izrael 1948. godine. Time je OVG podsjetio da demokratsko društvo mora tolerirati i duboko nepopularne stavove, sve dok oni ne prelaze prag direktnog pozivanja na nasilje.
Ipak, sud je istovremeno povukao jasne granice. Razlikovao je između političkih parola koje izražavaju ideološki stav i onih koje mogu biti shvaćene kao poticanje na nasilje ili propagiranje zabranjenih organizacija. Parola „There is only one state – Palestine 48“ proglašena je dopuštenom jer se odnosi na historijske okolnosti, a ne na terorističku ideologiju. S druge strane, uzvik „Yalla, yalla, Intifada“ sud vidi kao potencijalno nasilni kontekst, posebno u svjetlu aktuelnog rata u Gazi.
Najspornija fraza, „From the river to the sea“, prema sudu zaslužuje privremenu zabranu zbog nejasnog značenja i mogućnosti da se poveže s narativima ekstremističkih grupa. Iako je historijski korištena u različitim političkim kontekstima, njeno savremeno tumačenje u javnosti ostaje duboko polarizirano.
Ova presuda predstavlja presedan za buduće demonstracije u Njemačkoj, posebno u trenutku kada se društvo suočava s rastućim tenzijama oko bliskoistočnog sukoba. Otvara vrata proširenoj slobodi izražavanja, ali istovremeno potvrđuje da država ima pravo intervenirati kada određeni izrazi postanu sigurnosni rizik. Balansiranje između ove dvije krajnosti vjerovatno će ostati izazov i u narednim mjesecima.
Izvori: Klix.ba
